Optiese veselkabels werk deur data as ligpulse deur 'n string glas- of plastiekvesel oor te dra. Hier is 'n basiese oorsig van hoe hulle funksioneer:

Lig oordrag: 'n Optiese veselkabel bestaan ​​uit 'n kern, wat die dun glas- of plastiekstring is waardeur lig beweeg, omring deur 'n bekledingslaag wat lig terug in die kern reflekteer, wat seinverlies voorkom. Die kern en bekleding het verskillende brekingsindekse, wat toelaat dat totale interne refleksie plaasvind.

Ligbron: Aan die een kant van die optieseveselkabel is daar 'n ligbron, gewoonlik 'n laser of 'n LED (Light Emitting Diode). Hierdie ligbron genereer ligseine wat na die optieseveselkabel oorgedra word.

Voortplanting: Die ligseine gaan die kern van die optieseveselkabel binne en beweeg langs sy lengte deur 'n proses wat totale interne refleksie genoem word. In wese bons die lig van die bekledingslaag af en reflekteer voortdurend terug in die kern.

Seinontvangs: Aan die ander kant van die optieseveselkabel is daar 'n ontvanger wat die ligseine opspoor. Hierdie ontvanger bevat tipies 'n fotodiode of 'n fotodetektor wat die ligseine in elektriese seine omskakel.

Data-oordrag:Die elektriese seine wat van die fotodiode verkry word, word dan verwerk en omgeskakel na digitale data, wat deur elektroniese toestelle soos rekenaars, routers of fone verstaan ​​kan word.

Sekerlik! Hieronder is die struktuur van 'n optiese veseldiagram:

Kern: Die kern is die sentrale deel van die optiese vesel waardeur lig beweeg. Dit is tipies gemaak van glas of plastiek en het 'n hoër brekingsindeks as die bekleding, wat toelaat dat lig langs die vesel gelei word deur totale interne refleksie.

Bekleding: Die bekleding omring die kern en is gemaak van 'n materiaal met 'n laer brekingsindeks as die kern. Die doel daarvan is om lig terug te reflekteer in die kern, om seinverlies te voorkom en die integriteit van die ligsein te behou terwyl dit deur die vesel beweeg.

Bufferbedekking: In praktiese optiese veselkabels is daar dikwels 'n bykomende laag wat 'n bufferlaag rondom die bekleding genoem word. Hierdie deklaag bied beskerming aan die vesel teen eksterne faktore soos vog, fisiese skade en temperatuurveranderinge.

Hierdie basiese diagram illustreer die fundamentele struktuur van 'n optiese vesel, maar in praktiese toepassings word optiese vesels saamgebondel binne beskermende baadjies om optiese veselkabels te vorm wat vir telekommunikasie, internettransmissie en verskeie ander toepassings gebruik word.

Optiese veselkabels bied verskeie voordele bo tradisionele koperkabels, insluitend hoër bandwydte, vinniger data-oordragtempo, immuniteit teen elektromagnetiese interferensie en groter sekuriteit as gevolg van die moeilikheid om op die sein te tik sonder om dit te ontwrig. Hierdie eienskappe maak optieseveselkabels die voorkeurkeuse vir langafstand-telekommunikasie en hoëspoed-internetverbindings.